Hallo lieve familie, hier nog even een kort berichtje over onze ski-vakantie in het Kleinwalsertal, het dal van de murmeltiere!
Voor Hans en mij de tweede keer maar voor mijn ouders en hun vrienden al de vijfde keer! Toch blijft het altijd leuk weer tussen de bergen en de sneeuw te zitten al is de omgeving wel vertrouwd, jammer alleen dat de hond dit jaar niet mee kon. We zaten namelijk op een nieuwe en diervrije locatie, in een appartement wat werd verhuurd door een Oostenrijkse schoolmeester (althans dat denken we) met zo'n typische snor die in puntjes uitloopt aan het eind. Hij was ook erg van de regeltjes en die worden op vakantie niet altijd gewardeerd, maar al met al hadden we er geen last van. De locatie was verder uitstekend, we zaten vlak aan de piste en er bleek dus genoeg te zien voor diegenen die niet (altijd) wilden skieen, ze gingen zo voor ons appartement langs!
We hebben allemaal goed ons best gedaan, na een eerste dag rustig aan te hebben gedaan om op te warmen, zaten we daarna 2 dagen hoog in Ifen op een paar mooie uitgestrekte pistes. Het uitzicht was er prachtig en je kon er ook heel mooi rondwandelen, al bleek het parcours wel zwaar. Eenmaal thuisgekomen was er dan dat verfrissende biertje of die goede oude gloeiwijn, onder het genot van een olympische ijshockey finale of een goed gesprek. De avond zat vol met rust en spelletjes met op de achtergrond rustgevende muziek met zo af en toe een uitnodigend snurkje vanaf de bank. De dagen dat we niet hebben geskied hebben we nog meer spelletjes gespeeld, of zijn we omliggende dorpjes (Obersdorf) of de locale natuur wezen bewonderen als we de benen eens wilden strekken. Hans en ik hebben zelfs nog op de verlichtte piste geskied onder het genot van een gluhwein, erg leuk om een keer te doen!
De laatste 2 dagen kwam er nieuwe sneeuw en daar was het skigebied wel aantoe, het was heerlijk skieen en zonder zon bleef de sneeuw ook goed. Helaas voor ons sneeuwde het nog op de terugreis dag en we hebben 1.5 uur stil gestaan op de snelweg naar huis ivm ongevallen. Gelukkig hebben we zelf niks opgelopen en waren we nog relatief optijd terug in Nederland gezien de problemen op de zuid-Duitse snelwegen.
Kortom, iedereen heeft zich goed vermaakt maar het wordt zo langzamerhand tijd voor een nieuwe locatie. Misschien Obergurl volgend jaar, of toch weer terug naar Seefeld? We zullen het zien, stay tuned.
Voor de familie die nog op reis gaat deze week, heel veel plezier bij broer- en zoonlief en er zou inmiddels genoeg sneeuw moeten liggen dus succes met de sneeuwkettingen... Skiheil & Hals- und Beinbruch!
Liefs,
Nienke
9 maart 2010
16 januari 2010
Istanbul here we come!
Marleen en ik hadden het er al weken over, we willen weg tussen kerst en oud-en-nieuw! Maar waarheen? De zon was met dat winterse weer bijna onmogelijk geworden, zelfs in Egypte was het koud en vies weer. En er waren maar een paar dagen dus werd het een city-trip. We hadden elkaar er net van overtuigd dat we wel met gepakte koffer op het vliegveld in Duesseldorf nord konden gaan zitten toen Marleen een leuke aanbieding naar Istanbul zag. Die hebben we toen maar genomen en de volgende ochtend om 5 uur gingen we op pad.
Klik op de link voor fotos.
Papa waarschuwde ons nog voor Turkish Airlines wat ik hevig ontkende maar wat later toch bleek te kloppen, er was een paar maanden eerder een vliegtuig letterlijk uit de lucht gevallen omdat de snelheidsmeters aan boord defect bleken te zijn. Toch zijn ze onderdeel van de star-alliance waaronder ook Lufthansa vliegt bijvoorbeeld. Dus vlak voor en na de vlucht hebben we alle ouders gelijk maar gebeld om ze ietwat gerust te kunnen stellen. De vlucht ging verder prima en we hadden een heerlijk ontbijt aan boord wat ik na zolang vliegen met Ryanair een echte tractatie vond.
Die middag vonden wij ons hotel in het moderne noordelijke gedeelte van de stad en zijn we die avond even de hoofdstraat doorgelopen, waar we ons gelijk tegoed konden doen aan de uitverkoop. Helaas zijn de maatjes van de gemiddelde turkse vrouw iets kleiner en spijkerbroeken in mijn maat bestonden hier blijkbaar niet, dus daar ging mijn hoop. Marleen had meer geluk en vond een leuk shirtje en vestje voor geen geld. De prijzen zijn namelijk aangepast aan het bestedingsniveau van het land en daarom was alles spotgoedkoop. Gelijk hebben we ook maar een gids gekocht van Turkije om de leuke plekjes van Istanbul te kunnen bestuderen.
Na een heerlijke nacht uitslapen in het hotel al werd ik om 7 uur wakker omdat het eerste gebed alweer van de minaret werd geroepen. Toch ben ik daarna weer in slaap gevallen en we waren uiteindelijk nog net optijd voor het ontbijt en zijn we op ons gemak door de stad wezen slenteren. Dit keer gingen we te voet de berg af richting het water waar het Dolmabahce paleis van de meest recente sultans moest staan. Na een korte wachtrij konden we dan het paleis in waar we ons aansloten voor een rondleiding. Van binnen was het veel pracht en praal en er blijken ook erg veel connecties te zijn met Engeland waar hun kristal vandaan kwam, wat prachtig verwerkt was in 3 kroonluchters van ieder meer dan 1 ton kilo met een maximum gewicht van 4.5 ton! Daar wil je dus niet graag onder staan. Obama had deze kroonluchter blijkbaar ook kunnen bewonderen toen hij op bezoek was en daar was de turkse rondleider erg trots op. Zowieso zijn de turken erg trots op hun land en hun spullen en die willen ze maar wat graag aan je tonen.
Die middag gingen we met de metro (allemaal erg nieuw en modern) over het water wat noord van zuid-Istanbul scheidt naar het culturele zuidelijke centrum van de stad waar een groot plein staat waar achtereenvolgends het Topkapi paleis, het zeer oude Hagia Sophia (spreek uit aja sofia) en de blauwe moskee bij elkaar stonden. Het was er een wir-war van mensen die je een rondleiding willen verkopen, van winkeltjes vol met spullen, en van toeristen. Ik vertrouwde het niet toen een aardige man een gesprek probeerde aan te knopen met Marleen maar toen hij door had dat ik het niet leuk vond was hij snel weg. We hebben heerlijk gelunched in de buurt en zijn toen het Hagia Sophia ingegaan. Het is een oude kerk uit de Byzantijnse tijd (500 B.C.) en is rondom 400 A.D. door de moslims ingenomen. Toen zijn er 4 minaretten aangebouwd en van binnen wat moslim spreuken op de muren gehangen maar verder is er weinig veranderd. Sinds Turkije in 1929 een republiek werd is het als museum door het leven gegaan en het was echt een indrukwekkend gebouw wat de tands des tijds met vlag en wimpel heeft doorstaan. Zowieso is in de omgeving alles mooi bewaard gebleven, zo stond er in de buurt nog een Obelisk waar de Egyptenaren vroeger wedstrijden met paard en wagen voerden.
Eenmaal uit dit indrukwekkende gebouw hebben we nog even een rondje in de buurt gedaan en een plan gemaakt voor de volgende dag. Uitgehongerd hebben we ons op een lekker stukje vlees gestort in een goed aangeschreven restaurant (ik was nog een beetje bang voor hepatitus A infecties) waar ik in mijn beste turks 'goed doorbakken' vlees bestelde. Helaas bleek het reepjesvlees te zijn dus dat kon maar op 1 manier gebakken en het voelde alsof ik een vlater had geslagen. Gelukkig moest de ober er wel om lachen, al verstond hij geen engels, humor is altijd verstaanbaar. Toen heb ik toch maar een biefstukje besteld omdat ik vond dat mijn 'goed doorbakken' commentaar toch ergens op moest slaan. Maar het was heerlijk en we hebben in het restaurant nog veel lol gehad, en zonder dat er een druppel alcohol aan tepas kwam, echt gezellig weer als vanouds.
Terug in het hotel konden we nog net een paar rondjes in het zwembad doen op de -4 verdieping van het hotel, en zijn we kort nog even in de sauna geweest want die was voor ons te heet. Die nacht alweer heerlijk geslapen, hoe kan het ook anders.
Op onze laatste dag moesten we optijd opstaan want het plan was om half 11 de boot te nemen en de Bosphorus op te gaan, wat ons aan alle kanten aangeraden was. Helaas bleek de boot stampvol te zitten en toen viel ons oog op een klein groepje mensen daarnaast. Er bleken nog meer boten te gaan die niet een volledige dagtrip zouden maken maar je bijna hetzelfde zouden laten zien, voor de helft van de prijs ook nog. Dit hebben we dus maar gedaan en het bleek een leuke actie. De wind was wel koud dus gelukkig duurde het niet al te lang en kregen we een lekker kopje thee aangeboden. Helaas bleek achteraf dat het niet gratis was en we moesten maar liefst 4 turkse lire (in de koffiehuizen was het slechts 1) betalen voor deze dienst. Ook had de kapitein een oogje op ons en toen ik gebaarde voor een foto nam hij ons vervolgend mee naar zijn hut en bood ons een gratis kopje thee aan. Daarna volgde een uitgebreidde foto sessie en hij kon het niet nalaten een dikke zoen bij Marleen op de wang te zetten. Nou ja, heeft hij ook een verzetje en wij hadden wel lol.
Die middag hebben we in sneltreinvaart nog door een bolwerk van marktjes gelopen (de bazaar) en zoals het ons betaamt gekeken en gekeken maar niet gekocht! Daarna hebben we even snel gelunched bij de MacDonalds (erg he) en daarna de Blauwe Moskee bezocht maar die was nog in gebruik en we konden maar bij een klein gedeelte van de moskee, gelukkig mochten we wel fotos maken en ook hier waren de motieven prachten en deed het tapijt me denken aan Holland met zijn blauw en rode kleur en de tulpen motieven. Daarna vluchtig op zoek naar de ingang van het oude Topkapi paleis. Net toen we het vonden bleek het loket dicht te gaan... een uur voor sluitingstijd! Echt raar en ook niet volgens ons boekje. Gelukkig bleek er een rondleider kaartjes te willen verkopen en zei dat hij ons nog wel naar binnen kon krijgen. Nou ik geloofde er wederom niks van maar Marleen liep er achteraan naar binnen (zonder te betalen) dus ik kon niet anders dan meegaan. Er was nogal wat commotie tussen opzichter en rondleider maar het lukte wel gewoon ons binnen te loodsen dus ik heb nooit geweten wat er gaande was. Uiteindelijk hebben we gewoon de normale entree betaald om nog een klein uur op het landschap met de gebouwen rond te lopen. Nou het was het meer dan waard! Na even wachten bleken de enorme rijen voor de keizerlijke voorwerpen nagenoeg weg en hebben we prachtig, met goud en edelstenen versierde, theepotten, kannen tot hele gewaden en stoelen gezien. In de tijd van de middeleeuwen (rond 1400) moesten wij Germanen nog beschaafd worden en waren de Ottomanen ons al zo ver voor! De combinatie van losse gebouwen met een prachtig gedeelte voor de harem leek het net op het Alhambra in zuid-Spanje, met zelfs een kerk overgebleven uit de Byzantijnse tijd voordat de Ottomaanse nomaden zicht vestigden in deze stad. Bij het donker worden maakten we de laatste fotos op de laatste batterijen en daarna gingen we moe maar voldaan terug naar ons hotel voor een laatste sauna.
De stad was echt een verassing en een leuke mengeling van oud en jong, en klassiek en modern. Ook de mensen bleken heel aardig en telkens als ik het niet vertrouwde heb ik me vergist, het blijken heel open mensen die erg uitnodigend zijn. Wel jammer dat iedereen Marleen aankeek in plaats van mij, maar met zo'n witte huid en lange benen ben je ook een super schoonheid! Ik vond het supergezellig en zou het zo overdoen, hopelijk kunnen we snel weer een keer samen iets leuks doen!
Liefs,
Nienke
Klik op de link voor fotos.
Papa waarschuwde ons nog voor Turkish Airlines wat ik hevig ontkende maar wat later toch bleek te kloppen, er was een paar maanden eerder een vliegtuig letterlijk uit de lucht gevallen omdat de snelheidsmeters aan boord defect bleken te zijn. Toch zijn ze onderdeel van de star-alliance waaronder ook Lufthansa vliegt bijvoorbeeld. Dus vlak voor en na de vlucht hebben we alle ouders gelijk maar gebeld om ze ietwat gerust te kunnen stellen. De vlucht ging verder prima en we hadden een heerlijk ontbijt aan boord wat ik na zolang vliegen met Ryanair een echte tractatie vond.
Die middag vonden wij ons hotel in het moderne noordelijke gedeelte van de stad en zijn we die avond even de hoofdstraat doorgelopen, waar we ons gelijk tegoed konden doen aan de uitverkoop. Helaas zijn de maatjes van de gemiddelde turkse vrouw iets kleiner en spijkerbroeken in mijn maat bestonden hier blijkbaar niet, dus daar ging mijn hoop. Marleen had meer geluk en vond een leuk shirtje en vestje voor geen geld. De prijzen zijn namelijk aangepast aan het bestedingsniveau van het land en daarom was alles spotgoedkoop. Gelijk hebben we ook maar een gids gekocht van Turkije om de leuke plekjes van Istanbul te kunnen bestuderen.
Na een heerlijke nacht uitslapen in het hotel al werd ik om 7 uur wakker omdat het eerste gebed alweer van de minaret werd geroepen. Toch ben ik daarna weer in slaap gevallen en we waren uiteindelijk nog net optijd voor het ontbijt en zijn we op ons gemak door de stad wezen slenteren. Dit keer gingen we te voet de berg af richting het water waar het Dolmabahce paleis van de meest recente sultans moest staan. Na een korte wachtrij konden we dan het paleis in waar we ons aansloten voor een rondleiding. Van binnen was het veel pracht en praal en er blijken ook erg veel connecties te zijn met Engeland waar hun kristal vandaan kwam, wat prachtig verwerkt was in 3 kroonluchters van ieder meer dan 1 ton kilo met een maximum gewicht van 4.5 ton! Daar wil je dus niet graag onder staan. Obama had deze kroonluchter blijkbaar ook kunnen bewonderen toen hij op bezoek was en daar was de turkse rondleider erg trots op. Zowieso zijn de turken erg trots op hun land en hun spullen en die willen ze maar wat graag aan je tonen.
Die middag gingen we met de metro (allemaal erg nieuw en modern) over het water wat noord van zuid-Istanbul scheidt naar het culturele zuidelijke centrum van de stad waar een groot plein staat waar achtereenvolgends het Topkapi paleis, het zeer oude Hagia Sophia (spreek uit aja sofia) en de blauwe moskee bij elkaar stonden. Het was er een wir-war van mensen die je een rondleiding willen verkopen, van winkeltjes vol met spullen, en van toeristen. Ik vertrouwde het niet toen een aardige man een gesprek probeerde aan te knopen met Marleen maar toen hij door had dat ik het niet leuk vond was hij snel weg. We hebben heerlijk gelunched in de buurt en zijn toen het Hagia Sophia ingegaan. Het is een oude kerk uit de Byzantijnse tijd (500 B.C.) en is rondom 400 A.D. door de moslims ingenomen. Toen zijn er 4 minaretten aangebouwd en van binnen wat moslim spreuken op de muren gehangen maar verder is er weinig veranderd. Sinds Turkije in 1929 een republiek werd is het als museum door het leven gegaan en het was echt een indrukwekkend gebouw wat de tands des tijds met vlag en wimpel heeft doorstaan. Zowieso is in de omgeving alles mooi bewaard gebleven, zo stond er in de buurt nog een Obelisk waar de Egyptenaren vroeger wedstrijden met paard en wagen voerden.
Eenmaal uit dit indrukwekkende gebouw hebben we nog even een rondje in de buurt gedaan en een plan gemaakt voor de volgende dag. Uitgehongerd hebben we ons op een lekker stukje vlees gestort in een goed aangeschreven restaurant (ik was nog een beetje bang voor hepatitus A infecties) waar ik in mijn beste turks 'goed doorbakken' vlees bestelde. Helaas bleek het reepjesvlees te zijn dus dat kon maar op 1 manier gebakken en het voelde alsof ik een vlater had geslagen. Gelukkig moest de ober er wel om lachen, al verstond hij geen engels, humor is altijd verstaanbaar. Toen heb ik toch maar een biefstukje besteld omdat ik vond dat mijn 'goed doorbakken' commentaar toch ergens op moest slaan. Maar het was heerlijk en we hebben in het restaurant nog veel lol gehad, en zonder dat er een druppel alcohol aan tepas kwam, echt gezellig weer als vanouds.
Terug in het hotel konden we nog net een paar rondjes in het zwembad doen op de -4 verdieping van het hotel, en zijn we kort nog even in de sauna geweest want die was voor ons te heet. Die nacht alweer heerlijk geslapen, hoe kan het ook anders.
Op onze laatste dag moesten we optijd opstaan want het plan was om half 11 de boot te nemen en de Bosphorus op te gaan, wat ons aan alle kanten aangeraden was. Helaas bleek de boot stampvol te zitten en toen viel ons oog op een klein groepje mensen daarnaast. Er bleken nog meer boten te gaan die niet een volledige dagtrip zouden maken maar je bijna hetzelfde zouden laten zien, voor de helft van de prijs ook nog. Dit hebben we dus maar gedaan en het bleek een leuke actie. De wind was wel koud dus gelukkig duurde het niet al te lang en kregen we een lekker kopje thee aangeboden. Helaas bleek achteraf dat het niet gratis was en we moesten maar liefst 4 turkse lire (in de koffiehuizen was het slechts 1) betalen voor deze dienst. Ook had de kapitein een oogje op ons en toen ik gebaarde voor een foto nam hij ons vervolgend mee naar zijn hut en bood ons een gratis kopje thee aan. Daarna volgde een uitgebreidde foto sessie en hij kon het niet nalaten een dikke zoen bij Marleen op de wang te zetten. Nou ja, heeft hij ook een verzetje en wij hadden wel lol.
Die middag hebben we in sneltreinvaart nog door een bolwerk van marktjes gelopen (de bazaar) en zoals het ons betaamt gekeken en gekeken maar niet gekocht! Daarna hebben we even snel gelunched bij de MacDonalds (erg he) en daarna de Blauwe Moskee bezocht maar die was nog in gebruik en we konden maar bij een klein gedeelte van de moskee, gelukkig mochten we wel fotos maken en ook hier waren de motieven prachten en deed het tapijt me denken aan Holland met zijn blauw en rode kleur en de tulpen motieven. Daarna vluchtig op zoek naar de ingang van het oude Topkapi paleis. Net toen we het vonden bleek het loket dicht te gaan... een uur voor sluitingstijd! Echt raar en ook niet volgens ons boekje. Gelukkig bleek er een rondleider kaartjes te willen verkopen en zei dat hij ons nog wel naar binnen kon krijgen. Nou ik geloofde er wederom niks van maar Marleen liep er achteraan naar binnen (zonder te betalen) dus ik kon niet anders dan meegaan. Er was nogal wat commotie tussen opzichter en rondleider maar het lukte wel gewoon ons binnen te loodsen dus ik heb nooit geweten wat er gaande was. Uiteindelijk hebben we gewoon de normale entree betaald om nog een klein uur op het landschap met de gebouwen rond te lopen. Nou het was het meer dan waard! Na even wachten bleken de enorme rijen voor de keizerlijke voorwerpen nagenoeg weg en hebben we prachtig, met goud en edelstenen versierde, theepotten, kannen tot hele gewaden en stoelen gezien. In de tijd van de middeleeuwen (rond 1400) moesten wij Germanen nog beschaafd worden en waren de Ottomanen ons al zo ver voor! De combinatie van losse gebouwen met een prachtig gedeelte voor de harem leek het net op het Alhambra in zuid-Spanje, met zelfs een kerk overgebleven uit de Byzantijnse tijd voordat de Ottomaanse nomaden zicht vestigden in deze stad. Bij het donker worden maakten we de laatste fotos op de laatste batterijen en daarna gingen we moe maar voldaan terug naar ons hotel voor een laatste sauna.
De stad was echt een verassing en een leuke mengeling van oud en jong, en klassiek en modern. Ook de mensen bleken heel aardig en telkens als ik het niet vertrouwde heb ik me vergist, het blijken heel open mensen die erg uitnodigend zijn. Wel jammer dat iedereen Marleen aankeek in plaats van mij, maar met zo'n witte huid en lange benen ben je ook een super schoonheid! Ik vond het supergezellig en zou het zo overdoen, hopelijk kunnen we snel weer een keer samen iets leuks doen!
Liefs,
Nienke
The Thin Red Line
Begin december ging Hans naar Nederland om alvast vakantie te vieren en ik kreeg gezellig bezoek van mijn vriendin Monique en haar broer Herman die Glasgow een paar dagen onveilig gingen maken terwijl ik nog even hard aan het werk ging. Het was wel erg koud weer met een kille wind dus ik had medelijden met ze, en zo wil er straks niemand meer langskomen! Maar het waren echte bikkels die stad en land afreisden om de bekende voetbal stadions van de Celtics en de Rangers te bezoeken en tussendoor een beetje genoten van de winkels en het schotse eten.
Voor foto's van Monique volg deze link: http://www.mijnalbum.nl/Album=N4VDKLPC
We hebben ook nog 1 dagje een auto kunnen huren en toen zijn we eerst langs het Falkirk Wheel gereden (een botenlift om 2 kanalen te verbinden) en daarna naar het kasteel in Stirling gegaan. Stirling is een schattig dorpje en het kasteel staat op een heuvel met prachtig uitzicht over het begin van de Highlands en de vlakte waar William Wallace naar zeggen zijn beroemde slag heeft geslagen. Ook heb ik in het museum van het kasteel geleerd dat 'the thin red line' afkomstig is van de rode lijn die de Highland soldaten van het beroemde 93e regiment (the Argyll and Sutherland Highlanders) maakten in de slag bij Balaclava (tegen de Russen) in October 1854. Gekleed in rode jassen en opgesteld in een lange lijn van 2 mannen dik hebben ze de cavalry van de russen eerst verdeeld en daarna verjaagd.
Voor meer informatie over de slag: http://www.aboutscotland.co.uk/argylls/93bala.html
Erg gezellig dat jullie langs kwamen Monique en Herman, en hopelijk tot snel!
Groetjes,
Nienke
Voor foto's van Monique volg deze link: http://www.mijnalbum.nl/Album=N4VDKLPC
We hebben ook nog 1 dagje een auto kunnen huren en toen zijn we eerst langs het Falkirk Wheel gereden (een botenlift om 2 kanalen te verbinden) en daarna naar het kasteel in Stirling gegaan. Stirling is een schattig dorpje en het kasteel staat op een heuvel met prachtig uitzicht over het begin van de Highlands en de vlakte waar William Wallace naar zeggen zijn beroemde slag heeft geslagen. Ook heb ik in het museum van het kasteel geleerd dat 'the thin red line' afkomstig is van de rode lijn die de Highland soldaten van het beroemde 93e regiment (the Argyll and Sutherland Highlanders) maakten in de slag bij Balaclava (tegen de Russen) in October 1854. Gekleed in rode jassen en opgesteld in een lange lijn van 2 mannen dik hebben ze de cavalry van de russen eerst verdeeld en daarna verjaagd.
Voor meer informatie over de slag: http://www.aboutscotland.co.uk/argylls/93bala.html
Erg gezellig dat jullie langs kwamen Monique en Herman, en hopelijk tot snel!
Groetjes,
Nienke
5 december 2009
Guiness book of records voor Nienke!
Afgelopen maandag hebben een dikke 100 mensen meegedaan aan een nieuwe wereld record poging! Op video hier het bewijs! Wie mij zoekt, ik sta rechts beneden in beeld, te wippen op mijn voeten in m'n spijkerbroek en lange grijze vest. http://www.youtube.com/watch?v=9mb9ZwB_-xY
De universiteit van Glasgow had dit georganiseerd met betrekking tot het 150-ste geboortejaar van Robert Burns. Hij is een bekende poeet en liedjesschrijver en was de eerste Schot die niet in het Latijn maar in de gewone volkstaal schreef zodat poezie niet alleen maar meer voor de hoog opgeleidden was. Ook hield hij van volksliedjes en heeft er vele voor ons toegankelijk gemaakt omdat hij ze heeft opgeschreven.
In de prachtigste zaal van de Universiteit, Bute Hall, hebben we onder orgelbegeleiding daarom het lied 'Auld Lange Syne' gezongen (melodie van Andre Hazes' "Wij houden van oranje om zijn daden en zijn doen") in zoveel mogelijk verschillende talen. Natuurlijk nam ik het Nederlands op me samen met een collega/vriendin van de faculteit. Ook was er nog een friezin die met behulp van haar ouders thuis een goede vertaling kon maken. Uiteindelijk namen er 41 talen deel en dat was veel meer dan het huidige record van 9 talen, dus we hebben het gehaald!
Bijgaand nog even de link van een filmpje op internet over dit evenement. Veel plezier en groetjes vanuit een internationaal Glasgow (waar ze dan weer geen Sinterklaas vieren helaas, maar gelukkig zijn de postbodes gewillig)!
Liefs
Nienke
De universiteit van Glasgow had dit georganiseerd met betrekking tot het 150-ste geboortejaar van Robert Burns. Hij is een bekende poeet en liedjesschrijver en was de eerste Schot die niet in het Latijn maar in de gewone volkstaal schreef zodat poezie niet alleen maar meer voor de hoog opgeleidden was. Ook hield hij van volksliedjes en heeft er vele voor ons toegankelijk gemaakt omdat hij ze heeft opgeschreven.
In de prachtigste zaal van de Universiteit, Bute Hall, hebben we onder orgelbegeleiding daarom het lied 'Auld Lange Syne' gezongen (melodie van Andre Hazes' "Wij houden van oranje om zijn daden en zijn doen") in zoveel mogelijk verschillende talen. Natuurlijk nam ik het Nederlands op me samen met een collega/vriendin van de faculteit. Ook was er nog een friezin die met behulp van haar ouders thuis een goede vertaling kon maken. Uiteindelijk namen er 41 talen deel en dat was veel meer dan het huidige record van 9 talen, dus we hebben het gehaald!
Bijgaand nog even de link van een filmpje op internet over dit evenement. Veel plezier en groetjes vanuit een internationaal Glasgow (waar ze dan weer geen Sinterklaas vieren helaas, maar gelukkig zijn de postbodes gewillig)!
Liefs
Nienke
14 november 2009
Bezoek Schotland & Isle of Skye
Hier een kort verslag van het bezoek van Ineke, Roos en Sil bij ons in Schotland! Het is al even geleden maar ik kom nu pas op het idee hier even een verslagje van te typen. Zo kan ik mijn ouders en opa en oma ook op de hoogte houden. Verder heb ik ook een aantal e-mail adressen toegevoegd aan de lijst die een automatisch bericht krijgen wanneer er hier weer een nieuw berichtje op komt te staan. Mocht je hier niet blij mee zijn dan kun je zelf inloggen en je adres verwijderen of je adres veranderen (Bouke ik heb je oude hotmail adres ingevoerd maar weet eigenlijk niet of je die nog gebruikt) of je kunt mij vragen iets voor je te veranderen natuurlijk!
Ok, hier dan ons rondje highlands! Begin september was het dan zover, ik was na lang twijfelen erover uit dat ik nog iets langer in Schotland wilde blijven om wat dingen af te maken maar omdat het lang niet duidelijk was wilde de fampjes nog wel even langskomen! Supergezellie!
Dag 1:
Link naar de fotos: http://picasaweb.google.com/oosterbaanonline/BezoekSchotlandDag1?authkey=Gv1sRgCNbRsojQwLbVzwE&feat=directlink
De eerste dag moest de familie zich nog even vermaken, want ik moest nog werken. Dus ik heb ze het universiteitsgebouw laten zien en daarna zijn ze zelf nog naar het Kelvingrove museum geweest (dat typische gebouw in rood steen) en die middag was er ook nog een rondleiding in de City Chambers (stadhuis) waar voorheen de regering van schotland zat (die sinds 1991 is verhuisd naar Edinburgh) en waar nu nog raadsvergaderingen worden gehouden. Ik ben er zelf nog steeds niet geweest maar het schijnt echt een supermooi gebouw te zijn!
Dag 2:
Link naar de fotos:
http://picasaweb.google.com/oosterbaanonline/BezoekSchotlandDag2?authkey=Gv1sRgCOOGkpzm4eyqtgE&feat=directlink
Het wachten is op Hans die die avond pas terugkomt en we hebben besloten om voor 2 dagen een auto te huren en dan samen op pad te gaan. We vertrekken richting het zuiden om een leuk kasteel te bezoeken wat aan de kust ligt onder Ayr (hoofstad van de streek Ayrshire). Het is een vrij modern kasteel en wordt nu als hotel en feestlocatie gebruikt en heeft een erg mooie wapencollectie! Wel jammer te horen dat de familie er teveel geld in moest steken en dat ze het kasteel en het land weg moesten geven omdat ze anders failliet zouden gaan. Maar wel leuk dat wij het daarom kunnen bezichtigen :)
Dag 3:
Link naar de fotos:
http://picasaweb.google.com/oosterbaanonline/BezoekSchotlandDag3?authkey=Gv1sRgCMCNx-njvY3Cag&feat=directlink
Rond 7 uur gaat de wekker, veelste vroeg opstaan dus, maar het is voor een goed doel namelijk een tripje langs de highlands naar het eiland Skye! Onze eerste stop richting het noorden is bij een klein watervalletje, maar het ligt zo langs de weg. Langs Loch Lomond rijden is erg mooi want je komt er dicht aan het water. Daarna komen de bergen in zicht en doordat de bergen zo oud zijn zijn ze erg mooi afgerond en ze liggen ook wat uitgespreid over het land, wat prachtige vergezichten opleverd. Een beetje zielig is de eenzame doedelzakspeler die altijd op dezelfde locatie speelt voor toeristen. Ok, tijd voor een broodje warme beenham voor de mannen en dan weer door. Een uurtje later komen we aan in Fort William waar we lunchen en elkaar nog even uit het oog verliezen (we rijden met 2 autos) op weg naar de kabelbaan van Ben Nevis (1344 m, hoogste berg UK). We gokken het erop de dure kabelbaan te nemen want het weer is mooi, en we worden beloond met prachtige uitzichten, dus tijd voor een fotosessie. Daarna moeten we weer verder, en we stoppen nog even kort bij de ruine Uruqhart, het kasteel aan Loch Ness, een lang en smal meer wat bekend is om z'n monster maar verder niet veel te zien valt. Dan slaan we af naar het westen en komen we laat in de middag bij het meest gefotografeerde kasteel van Schotland, Eilan Donan Castle. Met zijn lange brug en kleine kasteel middenin het meer ziet het er erg pitoreske uit. Ook schattig zijn de muisjes om het kasteel heen die totaal niet bang zijn en die we bijna aan kunnen raken! Helaas is het kasteel gesloten en nu het donker wordt rijden we snel door naar de nieuwe brug die schotland met het eiland verbind op weg naar ons Bed & Breakfast die in het zuiden van het eiland ligt.
Dag 4:
Link naar de fotos: http://picasaweb.google.com/oosterbaanonline/BezoekSchotlandDag4?authkey=Gv1sRgCK7zg6r0pMnRTQ&feat=directlink
Als de rest om 8 uur opstaat is Sil al terug van een fotoshoot bij zonsopkomst. We schuiven heerlijk aan in de zonovergoten kantine waar voor ons een degelijk engels ontbijt voor ons wordt klaargemaakt bestaande uit eil, dikke plakken spek, witte bonen in tomatensaus, gebakken bloedworst en een aardappelkoekje. Behoorlijk vol van het ontbijt vertrekken we in noordelijke richting om het noordelijkste puntje van het eiland te bezoeken. De bergen zien er hetzelfde uit als in de highlands, alleen minder hoog. De dorpjes zijn schattig tegen de hellingen gebouwd en het is alsof de huizen buiten het dorp als het ware uit de lucht zijn komen vallen en de groene hellingen hebben bedekt in een onwillekeurig patroon, een vrolijke afwisseling van huizen, schapen en koeien, met af en toe een typische rode telefooncel of postbus. We bezoeken de waterval, een dun stroompje met een lange val, en we zien de Jan-van Gendt's naar vis duiken op het noorden van het eiland waar er een stevige en koude bries staat. Gelukkig hebben we thermoskannen mee met heet water en we drinken een lekker kopje oploskoffie. Daarna weer naar beneden, en hoewel sommige van ons niet lang genoeg op het eiland willen blijven is het al voorbij de middag en moeten we misschien naar het zuiden afreizen om de veerboot te halen. Na de veerboot nemen we opnieuw een weg richting Fort William en komen we nog langs het viaduct van Glenfinnan, bekend van de films van Harry Potter. Daarna vervolgen we dezelfde weg terug als op de heenweg. Alleen het laaste stuk is nieuw, en terwijl het donker wordt en we allemaal een beetje cranky zijn komen we nog langs Inveraray Castle (vroeger een bekend dorp vanwege zijn kasteel en gevangenis) en stoppen daar even, het kasteel ligt er mooi bij.
Dag 5:
De dag van vertrek helaas, en ook ik moet weer aan het werk. Om half 10 vliegen Ineke, Sil en Roos weer terug dus er is niet veel dat we meer kunnen doen. Helaas pindakaas, maar het was een leuk avontuur en ook ik heb m'n ogen uitgekeken, wat is schotland toch mooi!
Veel liefs vanuit een nat Glasgow,
Groetjes Hans en Nienke
Ok, hier dan ons rondje highlands! Begin september was het dan zover, ik was na lang twijfelen erover uit dat ik nog iets langer in Schotland wilde blijven om wat dingen af te maken maar omdat het lang niet duidelijk was wilde de fampjes nog wel even langskomen! Supergezellie!
Dag 1:
Link naar de fotos: http://picasaweb.google.com/oosterbaanonline/BezoekSchotlandDag1?authkey=Gv1sRgCNbRsojQwLbVzwE&feat=directlink
De eerste dag moest de familie zich nog even vermaken, want ik moest nog werken. Dus ik heb ze het universiteitsgebouw laten zien en daarna zijn ze zelf nog naar het Kelvingrove museum geweest (dat typische gebouw in rood steen) en die middag was er ook nog een rondleiding in de City Chambers (stadhuis) waar voorheen de regering van schotland zat (die sinds 1991 is verhuisd naar Edinburgh) en waar nu nog raadsvergaderingen worden gehouden. Ik ben er zelf nog steeds niet geweest maar het schijnt echt een supermooi gebouw te zijn!
Dag 2:
Link naar de fotos:
http://picasaweb.google.com/oosterbaanonline/BezoekSchotlandDag2?authkey=Gv1sRgCOOGkpzm4eyqtgE&feat=directlink
Het wachten is op Hans die die avond pas terugkomt en we hebben besloten om voor 2 dagen een auto te huren en dan samen op pad te gaan. We vertrekken richting het zuiden om een leuk kasteel te bezoeken wat aan de kust ligt onder Ayr (hoofstad van de streek Ayrshire). Het is een vrij modern kasteel en wordt nu als hotel en feestlocatie gebruikt en heeft een erg mooie wapencollectie! Wel jammer te horen dat de familie er teveel geld in moest steken en dat ze het kasteel en het land weg moesten geven omdat ze anders failliet zouden gaan. Maar wel leuk dat wij het daarom kunnen bezichtigen :)
Dag 3:
Link naar de fotos:
http://picasaweb.google.com/oosterbaanonline/BezoekSchotlandDag3?authkey=Gv1sRgCMCNx-njvY3Cag&feat=directlink
Rond 7 uur gaat de wekker, veelste vroeg opstaan dus, maar het is voor een goed doel namelijk een tripje langs de highlands naar het eiland Skye! Onze eerste stop richting het noorden is bij een klein watervalletje, maar het ligt zo langs de weg. Langs Loch Lomond rijden is erg mooi want je komt er dicht aan het water. Daarna komen de bergen in zicht en doordat de bergen zo oud zijn zijn ze erg mooi afgerond en ze liggen ook wat uitgespreid over het land, wat prachtige vergezichten opleverd. Een beetje zielig is de eenzame doedelzakspeler die altijd op dezelfde locatie speelt voor toeristen. Ok, tijd voor een broodje warme beenham voor de mannen en dan weer door. Een uurtje later komen we aan in Fort William waar we lunchen en elkaar nog even uit het oog verliezen (we rijden met 2 autos) op weg naar de kabelbaan van Ben Nevis (1344 m, hoogste berg UK). We gokken het erop de dure kabelbaan te nemen want het weer is mooi, en we worden beloond met prachtige uitzichten, dus tijd voor een fotosessie. Daarna moeten we weer verder, en we stoppen nog even kort bij de ruine Uruqhart, het kasteel aan Loch Ness, een lang en smal meer wat bekend is om z'n monster maar verder niet veel te zien valt. Dan slaan we af naar het westen en komen we laat in de middag bij het meest gefotografeerde kasteel van Schotland, Eilan Donan Castle. Met zijn lange brug en kleine kasteel middenin het meer ziet het er erg pitoreske uit. Ook schattig zijn de muisjes om het kasteel heen die totaal niet bang zijn en die we bijna aan kunnen raken! Helaas is het kasteel gesloten en nu het donker wordt rijden we snel door naar de nieuwe brug die schotland met het eiland verbind op weg naar ons Bed & Breakfast die in het zuiden van het eiland ligt.
Dag 4:
Link naar de fotos: http://picasaweb.google.com/oosterbaanonline/BezoekSchotlandDag4?authkey=Gv1sRgCK7zg6r0pMnRTQ&feat=directlink
Als de rest om 8 uur opstaat is Sil al terug van een fotoshoot bij zonsopkomst. We schuiven heerlijk aan in de zonovergoten kantine waar voor ons een degelijk engels ontbijt voor ons wordt klaargemaakt bestaande uit eil, dikke plakken spek, witte bonen in tomatensaus, gebakken bloedworst en een aardappelkoekje. Behoorlijk vol van het ontbijt vertrekken we in noordelijke richting om het noordelijkste puntje van het eiland te bezoeken. De bergen zien er hetzelfde uit als in de highlands, alleen minder hoog. De dorpjes zijn schattig tegen de hellingen gebouwd en het is alsof de huizen buiten het dorp als het ware uit de lucht zijn komen vallen en de groene hellingen hebben bedekt in een onwillekeurig patroon, een vrolijke afwisseling van huizen, schapen en koeien, met af en toe een typische rode telefooncel of postbus. We bezoeken de waterval, een dun stroompje met een lange val, en we zien de Jan-van Gendt's naar vis duiken op het noorden van het eiland waar er een stevige en koude bries staat. Gelukkig hebben we thermoskannen mee met heet water en we drinken een lekker kopje oploskoffie. Daarna weer naar beneden, en hoewel sommige van ons niet lang genoeg op het eiland willen blijven is het al voorbij de middag en moeten we misschien naar het zuiden afreizen om de veerboot te halen. Na de veerboot nemen we opnieuw een weg richting Fort William en komen we nog langs het viaduct van Glenfinnan, bekend van de films van Harry Potter. Daarna vervolgen we dezelfde weg terug als op de heenweg. Alleen het laaste stuk is nieuw, en terwijl het donker wordt en we allemaal een beetje cranky zijn komen we nog langs Inveraray Castle (vroeger een bekend dorp vanwege zijn kasteel en gevangenis) en stoppen daar even, het kasteel ligt er mooi bij.
Dag 5:
De dag van vertrek helaas, en ook ik moet weer aan het werk. Om half 10 vliegen Ineke, Sil en Roos weer terug dus er is niet veel dat we meer kunnen doen. Helaas pindakaas, maar het was een leuk avontuur en ook ik heb m'n ogen uitgekeken, wat is schotland toch mooi!
Veel liefs vanuit een nat Glasgow,
Groetjes Hans en Nienke
6 november 2009
Al een jaar niks gepost
Hallo lieve familie, helaas heeft niemand hier het afgelopen jaar iets gepost, dus we moeten even kijken of we hier weer wat berichtjes en nieuwtjes op kunnen krijgen! Zo niet, dan kijk ik over een poosje nog even wat we met deze pagina doen.
Maar misschien hebben we binnenkort weer vele nieuwtjes, want recentelijk zijn Ineke, Sil en Roos ons (Nienke en Hans) komen opzoeken in Schotland, en toen hebben we een leuke trip van 2 dagen gemaakt richting 'Isle of Skye' en ik zal hier binnenkort wat foto's postten! En dan nog wat anders, wat doen we bijvoorbeeld met de kerstdagen?
Nou als andere mensen hier nog een nieuwtje of berichtje kwijt willen om iedereen op de hoogte te houden van jullie wel en wee dan hoor ik het in ieder geval graag!
Liefs
Nienke
Maar misschien hebben we binnenkort weer vele nieuwtjes, want recentelijk zijn Ineke, Sil en Roos ons (Nienke en Hans) komen opzoeken in Schotland, en toen hebben we een leuke trip van 2 dagen gemaakt richting 'Isle of Skye' en ik zal hier binnenkort wat foto's postten! En dan nog wat anders, wat doen we bijvoorbeeld met de kerstdagen?
Nou als andere mensen hier nog een nieuwtje of berichtje kwijt willen om iedereen op de hoogte te houden van jullie wel en wee dan hoor ik het in ieder geval graag!
Liefs
Nienke
6 december 2008
Zomer in Zuid-Spanje
Lieve familie, hier weer een berichtje van Hans en mij uit Glasgow vanuit ons nieuwe flat met internet. We zijn de afgelopen weken lekker druk geweest met verhuizen en wat dat allemaal met zich mee brengt, en ik heb 2 weekenden vriendinnen over gehad. Maar vlak voor de verhuizing zijn we nog 4 dagen naar Marbella geweest omdat Hans daar ging pokeren en daar wil ik jullie even wat van vertellen, en jullie weer een beetje bij te praten. Ik heb jullie de fotos als het goed is al gestuurd maar mocht je ze niet hebben gekregen klik dan hier voor de link.
Donderdag 13 November vloog Hans vanuit Nederland en ik vanuit Edinburgh naar Malaga, in zuid Spanje (provincie Andalusie) aan de Costa del Sol. Die 3 uur die ik moest wachten totdat Hans´ vliegtuig landde duurden erg lang. Met onze huurauto moesten we daarna de weg naar ons appartement vinden, zo´n 40 kilometer verderop. Dat was niet gemakkelijk want er was wat verwarring, ik dacht dat we een hotel aan de kust hadden geboekt maar toen Hans een routemap uitprintte leek het heel ergens anders te zijn. Gelukkig kwamen we er in Marbella achter dat we niet zaten in de stad zelf, maar in Puerto Banus, een dorpje een paar kilometer verderop en dat we gelukkig wel aan zee zaten. En hoe! Het was enorm luxe en in de ochtend konden we heerlijk buiten ontbijtten, het is heerlijk rustig vergeleken met het hoogseizoen dus wat wil je nog meer. Ok, misschien een verwarmd zwembad waar je meer dan 3 seconden in kan verblijven zonder er schreeuwend weer uit te klimmen, maar nu snap ik wel waarom al die Hollanders zo graag in Spanje overwinteren!
Puerto Banus is afgezien van de dure wijk rond de haven niet bijzonder mooi, de doorgaande weg snijdt er helemaal doorheen en veel stukken grond zijn niet bewerkt en geven een rommelige indruk. Maar iedere kilometer strand is bezaaid met hotels en het mooie weer geeft het toch een romantisch tintje. Ik vond het het leukst om met de auto het land in te gaan en al snel zie je het landschap veranderen van strand en op elkaar gepakte hotels naar groen en berachtig gebied met mooie glooiende scenarios. Onze eerste vrije dag spendeerden wij in Ronda, bekend om zijn oudste nog bestaande stiervechtersarena en de prachtige oude bruggen, gelegen op 1.5 uur rijden van de zee op 750 meter hoogte. De hele stad ademt een hele oude en ontspannen sfeer op en de vergezichten lang de kloof waar het op gebouwd is geven de stad een prachtige aanblik. We hebben op z´n Spaans gelunched in de locale bar, met bier en tapas, vooral mijn spinaziekroketten waren heerlijk! 
De volgende 2 dagen heeft Hans vooral veel gepokerd. Het tournooi bestaat uit 100 mensen verdeeld over 10 tafels pokeren tegen elkaar met fishes net zolang totdat er 1 overblijft. De top tien wint het inleggeld, wat hier 1000 euro per speler was en nummer 1 won 33.000 euro. De eerste tafel had heel veel sterke mensen en iedereen was blij toen ze werden herverdeeld over de andere tafels. Hans eindigde de eerste avond met een gemiddeld aantal fishes maar lag er de tweede avond al snel uit waardoor hij de derde avond, zondagavond finaleavond, niet hoefde te spelen. Wel jammer op zich maar hij had goed gespeeld en dit was gewoon pech en dus overmacht, dus hij kon zich er snel overheen zetten.
Zondag konden we daardoor nog wat bekijken en zijn we nog naar Granada gereden, hoofdstad van het koninkrijk in tijd van de Mooren waar zij in de middeleeuwen het Alhambra bouwden, bestaande uit een paleis met paleistuinen, en nu op de UNESCO monumentenlijst. De bouwwerken zijn prachtig en staan overal in contact met buiten, en de tuinen zijn vol met water en fontijnen om te koelen in de zomerse periodes. Je kan je echt voorstellen hoe de zomer echt zinderend heet kan zijn.
Nou, dat was het wel zo´n beetje voor ons tripje naar zuid Spanje. Ik mail snel nog een keertje om jullie te vertellen van de afgelopen weken in onze nieuwe flat. Tot die tijd wens ik jullie veel plezier als Sinterklaas nog langskomt (de Sint heeft me hier kunnen vinden gelukkig!) en vanaf 17 December zijn wij weer in Nederland en hoop ik jullie snel te kunnen zien, waarschijnlijk onder het genot van de wok ;).Liefs,
Hans en Nienke
17 november 2008
woonruimte in Finland
Beste familie,
Leuk berichte over de missie naar het koffiezetgeval. Ik hoop dat jullie ervan genieten.
Breiseltje ziet er goed uit en je kapsel is ook niet onaardig. Wel heftig ineens zo kort en dan
nog ietsepietsie korter!!
Ik heb vanuit Finland bericht gekregen over de kamer waar ik kom te wonen. Hieronder de beschrijving met een afbeelding van het pand.
Adress: Juontotie 3 A 5/3, 70150 Kuopio
City District: Neulamäki
Completion year: 1982
House type: apartment building, 3 stories
Accommodation for: 200
Apartment types: 1r+kitchen, 2r+kitchen, 3r+kitchen, 4r+kitchen
Leuk berichte over de missie naar het koffiezetgeval. Ik hoop dat jullie ervan genieten.
Breiseltje ziet er goed uit en je kapsel is ook niet onaardig. Wel heftig ineens zo kort en dan
nog ietsepietsie korter!!
Ik heb vanuit Finland bericht gekregen over de kamer waar ik kom te wonen. Hieronder de beschrijving met een afbeelding van het pand.
Adress: Juontotie 3 A 5/3, 70150 Kuopio
City District: Neulamäki
Completion year: 1982
House type: apartment building, 3 stories
Accommodation for: 200
Apartment types: 1r+kitchen, 2r+kitchen, 3r+kitchen, 4r+kitchen
Environment A comfortable residential area four km from the city centre. The region offers fine opportunities for outdoor life around the Vuorilampi pond. The communal apartments (and the family apartments by request) have a table and chairs in the kitchen. All inhabitants share a club room, a sauna (once a week a free sauna turn) and a laundry room.
Commercial services The shopping centre next door offers a grocery store, specialty shops, post office, pharmacy and a restaurant.
Sports opportunities Good jogging/cross country skiing tracks. Micro cart racing track. About 3.5 km to the Kuopio hall (track and field sports, gym), swimming pool, bowling alley and skating rink.
Other services The area has a primary and secondary school, a day-care centre, a library and a healthcare station.
Traffic connections 4 km to the city centre. Bus stop next to the object, with lines 4 and 10 going to the centre.
For whom The object is suitable for families and single students.
Ik kom te wonen op nmr 7. De wijk Neulemäki bevindt zich bijna helemaal links bovenin. Volgens mij is het wel een lekker plekje om te wonen. Een wijk met gezinnen en voldoende voorzieningen. Van de twee meiden uit mn klas die ook naar Finland woont Eline bij mij in het gebouw en Ans woont in het gebouw ernaast. Dus het wordt nog ff afwachten wie mijn roomies gaan worden. Ik ben heel benieuwd!!
Als er meer nieuws is dan laat ik het weten.
Veel liefs Roos
Abonneren op:
Posts (Atom)